Pošto je 2. septembra 1930. godine donio ukaz o osnivanju Pozorišta, ban Milosavljević odlučio je da se za te potrebe adaptira stara Sokolana, kao jedina zgrada u Banjoj Luci koja je imala koliko-toliko primjerenu salu, navodi na svojoj Facebook stranici istoričar Zoran Pejašinović.
On dalje piše da je tu riječ, u stvari, o nekadašnjoj vježbaonici ili sali za gimnastiku Više djevojačke škole, čija je zgrada u obliku slova „L” kraćom stranom izlazila na Vrbas aleju (danas Aleja Svetog Save).
” Rok za završetak svih poslova bio je nevjerovatno kratak – svega 50 dana.
Ali, radeći, kako sam ban kaže, „filmskom brzinom”, postignut je nevjerovatan uspjeh: i prije isteka roka, već 15. oktobra, završeni su radovi kojima je u zapuštenoj i neuglednoj sokolani napravljeno je pozorište koje je, u parteru, ložama i galerijama imalo 312 sjedišta i oko 100 mjesta za stajanje, te garderobu, foaje, bife, kancelarije, ostave.” – navodi Pejašinović.
O kakvom je uspjehu riječ, ilustruju jedne beogradske novine u kojima čitamo: „Кad bi se u eri svetskih rekorda mogao postići rekord u kratkoći vremena oko stvaranja i uvođenja u život jednog pozorišta gde ne postoji pozorišna zgrada, dekor, garderoba, arhiva, rekvizita, umetnički i tehnički personal, onda bi u ovom slučaju, Narodno pozorište Vrbaske banovine svakako odnelo rekord”.
- Zgrada današnjeg pozorišta biće izgrađena četiri godine kasnije.
- U istoj sali se 1915-1916. godine dešava poznati Banjalučki veleizdajnički proces.
