Srpska pravoslavna crkva (SPC) danas proslavlja praznike Vaskrsenja Lazarevog ili Lazarevu subotu i Vrbicu.
Lazareva subota ili Vrbica se slavi na subotu uoči praznika Cvijeti (koji uvijek padaja u šestu nedjelju Časnog posta) i posvećena je uspomeni na vaskrsenje četvorodnevnog Lazara, i na ulazak Hristov u Jerusalim, gdje su ga deca svečano dočekala i pozdravila.
Na dan Lazareve subote se u pravoslavnim hramovima u popodnevnim časovima služi večernje bogosluženje, i u crkvu se unose mladi vrbovi lastari, tek ulistali.
Pošto se vrba osveti, sveštenik narodu dijeli grančice, i zatim se vrši trokratni ophod oko hrama sa crkvenim barjacima, ripidama i čiracima. Narod obilazi oko hrama uz pjevanje tropara Lazareve subote.
Ovaj praznik je isključivo praznik djece. Za taj dan majke svečano obuku svoju djecu, pa čak i onu najmanju, od nekoliko mjeseci, donose, svečano obučenu, crkvi, kupuju im zvončiće vezane na trobojku i stavljaju oko vrata, a vjenčiće na glavu.
Djeca se raduju, trče po porti i učestvuju u ophodu oko crkve. Mlade vrbove grančice se odnose kućama i stavljaju pored ikone i kandila.
Djeca se naročito raduju zvončićima čije zveckanje simbolizuju pobjedu života nad smrću, kako Lazara, tako i Isusa koji će vaskrsnuti na Uskrs.
Praznik je imao veliki značaj prije Drugog svjetskog rata.
Lazar je, prema crkvenom predanju, rukopoložen od apostola Pavla i Varnave i bio je prvi vladika na Kipru, 30 godina, u Larnaci, gde je po istom predanju, drugi put i umro i bio sahranjen.
Larnaka, što na grčkom jeziku znači grobnica (Larnaks), je dobila ime upravo po drugoj Lazarevoj grobnici.
Sa ovim praznikom počinju veliki vaskršnji praznici.
