Srpska pravoslavna crkva i vjernici slave danas Todorovu subotu, praznik posvećen Svetom Velikomučeniku Teodoru Tironu, koji se obilježava pričešćem vjernika i kuvanjem žita u pravoslavnim domovima.
Sveti Teodor Tiron, po narodnom Todor, bio je vojnik koji je odbio da učestvuje u progonu hrišćana, čak je javno priznao hrišćansku vjeru, zbog čega je mučen i na kraju živ bačen u oganj, 306. godine.
Od 16. vijeka, njegove čudotvorne mošti počivaju u fruškogorskom manastiru Novo Hopovo.
Uspomena na velikomučenika Teodora koja se u srpskom narodu slavi i kao krsna slava, obilježava se pričešćem vjernika i kuvanjem žita u pravoslavnim domovima, a predviđa se i vrijeme, po izreci – kakva Todorica, takva godinica.
Za Svetog Teodora, narodski, vjeruje se da je zaštitnik stoke, naročito konja, pa se ovaj dan naziva još i Konjski dan.
Srbi u Vojvodini vjeruju da noću u oči svetog Teodora jašu povorke bijelih konja. Među njima je predvodnik hromi konj.
Postoji vjerovanje da je i sam Sveti Teodor jahao takvog hromog konja, pa se zato može čuti i naziv Hroma subota.
Jedan od najčešćih običaja na ovaj praznik je takozvani blagoslov konja. Smatra se da svetac posebno štiti ove životinje i pravilo je da se na taj dan konji one ne koriste za rad, već se odmaraju i blagosiljaju kako bi bile zdrave i jake tokom cele godine.
Na Todoricu, kako se još naziva Todorova subota, vjeruje se da prvi put izlaze zmije nakon zimskog mirovanja.
Ovog dana u selima istočne Srbije priprema se žito, odnosno, koljivo, kao za svaku krsnu slavu.
Teodorova subota spada u one praznike koji slave početak ljetnog perioda, pa se tako u nekim selima može čuti da je to dan kada Sveti Teodor uzjaše konja i ode da dovede ljeto.
Na Todoricu u crkvu odlaze da se ispijovede i pričeste djeca, stari, bolesni, odnosno oni koji ne mogu da izdrže dugotrajni post.
Na Teodorovu subotu domaćice pripremaju posebna jela i kolače. Jedan od najčešćih specijaliteta su pogače i peciva koje se pripremaju bez mliječnih proizvoda i mesa zbog posta. U nekim krajevima se prave posebne figure od testa u obliku konja.
Posebno je važno da domaćica ujutro napravi žito sa medom i orasima i odnese ga u crkvu na osvećenje prije početka Svete arhijerejske liturgije kojoj će prisustvovati zajedno sa članovima svoje porodice. Običaj je, takođe, da se na Teodorovu subotu u crkvama i hramovima pale svijeće za preminule .
Po narodnim vjerovanjima, Teodorova subota je poznata i kao dan kada se praktikuju običaji za plodnost zemljišta i stoke. Vjeruje se da molitve mogu da doprinesu boljoj žetvi i zdravijem potomstvu kod stoke. Ljudi se mole Svetom Teodoru za zaštitu usjeva i dobrobit domaćinstva.
Jedno od vjerovanja vezanih za ovaj dan jeste da Sveti Teodor štiti od zlih sila i nevolja. Po predanju, na ovaj dan se ne rade teški poslovi, niti se izlazi posle zalaska sunca kako bi se izbegle nesreće.
Takođe, iako nema utemeljenje u hrišćanstvu, vjeruje se da na Teodorovu subotu žene ne bi trebalo da peru kosu da ih tokom godine ne bi boljela glava.
U nekim krajevima Srbije, posebno među mladima, običaj je da se organizuju obredne igre i pisma u čast Svetog Teodora. One često uključuju razne rituale i pjesme koje veličaju Svetog Teodora i traže njegovu zaštitu i blagoslov.
